Het is me wel een jaartje geweest, jawel! Zowel op privé als op professioneel vlak heeft er zich heel wat afgespeeld. Sommige dingen waren fijn en aangenaam, en anderen dingen waren dan weer minder, veel minder. We zijn bijna aan het einde gekomen van 2018 en ik vond het wel het goede moment om een overzicht te maken van de highlights het afgelopen jaar.
Ik ben vorig jaar in augustus begonnen als zelfstandige in bijberoep. Maar eigenlijk ging bijna al mijn tijd naar mijn job in loondienst. Toen mijn contract werd stopgezet, en vooral door de manier waarop, heb ik me volop gegooid in mijn missie, namelijk dat puzzelstukje zijn dat nog ontbreekt in het hulpverleningslandschap. Daarnaast wilde ik aan sensibilisering en lobbying doen om de sense of urgency bij de maatschappij en zijn instellingen aan te wakkeren. Alleenstaande ouders maken 1/3de uit van de Belgische huishoudens. Zij lopen een verhoogd armoederisico, vooral de moeders. Het blijft me verbazen dat er vóór de oprichting van AlleenMama niet zoiets bestond als organisaties of coaches specifiek voor alleenstaande ouders. Met weinig verbeelding zijn ze als bevolkingsgroep echt overal onder te brengen. Elk thema is wel van toepassing en voor elk thema bestaat er wel een organisatie, een coach of een minister.
Welke zijn die thema's:
- Scheidingsprocedure
- Bemiddeling
- Gezondheid
- Psycho-sociale begeleiding
- Psychisch welzijn
- Vrouwenrechten
- Huisvesting
- Werkgelegenheid
- Geldwijsheid
- Kinderopvang
- Vrijetijdsbesteding
- Preventie op het werk (psycho-sociale maatregelen)
- Migranten
- Armoede
-...
Het is nooit mijn bedoeling geweest om in het vaarwater te komen van die andere organisaties of zelfstandigen.
Als maatschappelijk assistent en alleenstaande moeder (6 jaar) stelde ik vast dat er iets ontbrak. Iets wezenlijk. Iedereen was op zijn eilandje én in de marge bezig met deze bevolkingsgroep. Alleenstaande ouders werden zelden tot niet beschouwd als een doelgroep op zich, tenzij voor wat betreft de scheidingsprocedure. Het is een feit dat er niemand deze bevolkingsgroep en zijn uitdagingen benadert zoals AlleenMama dat doet. Ik wil de expertise over deze bevolkingsgroep zeker niet claimen. Integendeel, ik wil zoveel mogelijk samenwerken met andere organisaties, instanties en bedrijven om de persoonlijke en maatschappelijke impact te vergroten. Maar als iedereen op zijn eilandje blijft zitten dan offer ik mij met alle plezier op om de enige generalist te zijn :). Mijn focus ligt op persoonlijke ontwikkeling en een toekomstgerichte mindset en doelgerichte acties. Dat is het coachinggedeelte. Handig is dat ik je tevens informatie en advies kan geven in mijn hoedanigheid van maatschappelijk assistent.
Meer dan eens werd mij verweten dat ik geld wil verdienen op de rug van (de miserie) van alleenstaande ouders.
Ze negeren dan wel het feit dat ik bij mijn twee laatste werkgevers meermaals heb getracht een werking, werkgroep, workshop of project voor alleenstaande ouders op poten te zetten. Daar was helaas geen interesse voor.
Wederom, die sense of urgency die toen ontbrak. Er is ondertussen gelukkig een heus bewustwordingsproces op gang gebracht door mijn vele contacten (voornamelijk offline, maar ook online) met organisaties, instanties en politici.
De artikels op de Facebook-pagina van AlleenMama (@eenoudergezinnen) en de blogs op de website van AlleenMama worden ook druk gelezen. Zij dragen zeker bij tot mijn doel om alleenstaand ouderschap meer én op een representatieve manier in de picture te zetten. Ik doe dit alles in de hoedanigheid van zelfstandig maatschappelijk assistent en life coach. Dat wil zeggen dat ik geen loon krijg van een werkgever noch subsidies van deze of gene overheid. Aangezien ik ondernemerschap wil stimuleren bij alleenstaande ouders is het niet meer dan logisch dat ik er zelf ook een ben.
Sommige mensen, en vooral mannen, zijn bang dat hun vrouw hen zal verlaten als het lot van de alleenstaande ouders zal verbeteren. Bijna 80% van hen zijn immers alleenstaande moeders. Het is vaker de vrouw die de eerste stap zet naar een scheiding. Die vrees of die verlatingsangst is natuurlijk onterecht. Het doet me een beetje denken aan de weerstand van mannen tegen de emancipatiegolf op de werkvloer meer dan 50 jaar geleden. De financiële onafhankelijkheid van de vrouw zou ervoor zorgen dat ze geen reden meer hadden om in een slecht huwelijk te blijven hangen. En die vrees bleek dan weer wèl terecht. Maar ik wil toch wel een grote kanttekening maken.
Een alleenstaande moeder droomt doorgaans nog van een duurzame relatie. En meestal is die moeder in een relatie helemaal niet zo financieel onafhankelijk als ze zelf wel denkt. Deeltijds gaan werken of stoppen met werken tijdens je huwelijk maakt je net heel afhankelijk van je man. En toch weerhoudt hen dat niet om de stap naar een scheiding te zetten. Er is dus meer aan de hand...
Ik ben geen promotor van alleenstaand ouderschap. Ik ben een voorstander van intacte relaties, desnoods met behulp van een hele goeie relatietherapeut. Ik ben voorstander van meer ondersteuning van koppels met jonge kinderen.
Dat is meestal een zeer cruciale periode. En hoe gaan we om met de huidige situatie? We kunnen toch niemand dwingen om in een relatie te blijven. Iedereen heeft recht op een tweede of derde kans op geluk. Iedereen verdient degelijke levenskwaliteit, los van zijn of haar burgerlijke staat.
De voor mij belangrijkste verwezenlijkingen dit jaar waren:
- Begeleiden van alleenstaande ouders door informatie, advies en coaching
- De naamsverandering van 'alleenstaande ouder' naar 'polyouder'
- De uitbreiding van de doelgroep van alleenstaande mama naar alleenstaande ouder
- De introductie van de Dag van de Reddende Engel
- Het lanceren van de crowd funding voor het event op de Dag van de alleenstaande ouder
- Starten van mijn postgraduaat om een nog betere coach te worden
- Mijn blog over vrouwenrechten (Vrouwendag)
Ik ben er wellicht nog een aantal vergeten...
Ik ben van plan om volgend jaar te blijven doen waar ik mee bezig ben en er staan nog een aantal zaken op stapel:
- Het event op De dag van de Alleenstaande ouder
- Mijn boek
- Opstarten van de vzw
Ik ga 2019 hoopvol tegemoet met veel drive en goesting!
Ben jij gescheiden, één jaar of tien jaar geleden (maakt niet uit) maar je voelt dat je niet je volle potentieel leeft ondanks het feit dat alles voor de rechtbank is geregeld en de wind tussen jou en je ex is gaan liggen (min of meer :))? Dan luister ik graag naar jou en leg ik je tijdens een kennismakingsgesprek uit hoe ik werk en hoe ik jou kan helpen.
Mail me op: alleenmama.coaching@gmail.com
Chat met me: facebook.com/eenoudergezin
Prettige Feestdagen!
En een gelukkig 2019
Veel liefs,
Josephine
Reactie schrijven